Dzieciństwo XXI w.

    Kilka godzin temu wróciłam z weekendu u mojej chrzestnej, która ma dwójkę dzieci, Hankę, która ma niecałe osiem lat i dwumiesięcznego Wojtusia. Uwielbiam te dzieciaki, ale gdy rozmawiałam z moją ciocią, babcią tych kochanych łobuzów, zaczęłam się zastanawiać jak będą wspominać swoje dzieciństwo. Ja jeszcze urodziłam się w czasach, kiedy dzieciaki wychodziły na dwór. Bawiliśmy się w chowanego, podchody, w piaskownicy i wiele innych zabaw jakie wszyscy pamiętamy. Dzieci, które teraz mają po kilka lat umieją obsłużyć dotykowy telefon, pisać z niego SMS-y, dzwonić, pobierać różne aplikacje. 

    Patrząc nie tylko na przykład Hanki, ale też dzieci z mojego osiedla, uważam, że nie będą miały czego wspominać. To są ich najlepsze lata, a zamiast w wakacje bawić się na dworze, z innymi dziećmi, grać w klasy, skakać na skakance to siedzą z telefonem w ręku, a gdy im się to zabierze to wpadają w histerię. Za moich czasów (mówię tak jakbym była już grubo po pięćdziesiątce) było to nie do pomyślenia. W wieku Hanki miałam już telefon, tak, ale taki co jak się przydusiło jakiś klawisz to muczał, miauczał lub szczekał.

    Dzisiejsze dzieci mają tyle możliwości, jest tyle dużych parków, placów zabaw, stawków, jezior i innych atrakcji, a mało który z nich korzysta. Oczywiście to nie jest tylko wina dzieci, to też w dużym stopniu "zasługa" rodziców. Wiele matek i ojców po prostu nie chce się iść z nimi na spacer do parku czy na plac zabaw. Wolą posadzić swoje pociechy przed telewizorem przy tych idiotycznie komputerowo zrobionych bajkach. 

    Technologia jest dla ludzi, ale dlaczego ludzie psuja stare, dobre, rysunkowe bajki takie jak "Krecik", "Pszczółka Maja" i "Kot Filemon". Maję przerobili komputerowo i wiele, wiele, naprawdę wiele innych bajek. 

    Jeżeli macie małe dzieci, to proszę dla ich dobra, puszczajcie im stare bajki, takie jak nagrywało się na kasety, zabierajcie do parków, na place zabaw, jak najwięcej ruchu i świeżego powietrza. Na starość będą miały co wspominać.